Τετάρτη 7 Δεκεμβρίου 2016

Stranger than paradise.

How cute


Όταν έγειρα στον ώμο σου, η δεξιά μου πλευρά έλιωσε λίγο και έγινε ζεστό ζελέ από αστέρια, στην πλάτη μου έχω ένα σημάδι χεριού που πάνω του φυτρώνουν δέντρα τώρα, έχω στο πρόσωπό μου το άρωμα που είχαν τα χριστούγεννα στην εφηβεία και το κρύο δεν με ενοχλεί, περνάει μέσα από το δέρμα σου και έρχεται πάνω μου ζεστό.
Ονειρεύομαι φίδια και δεν με πειράζει γιατί θα ξυπνήσω και θα νιώσω 15 και θα εισπνεύσω το άρωμα που αφήνεις, που φεύγει από κοντά σου σαν συμπαγές χρυσαφί σύννεφο.
Κοιμάμαι και με τυλίγει ένα νεφέλωμα από αστρόσκονη και ψίθυρους και κάνει τα μέσα μου να γίνονται μια κόκκινη ενέργεια με ανθρώπινο σχήμα.
Φεύγω και θα πάω να βουτήξω σε χώμα και παγωμένο νερό, αλλά θα βγαίνω χαμογελαστός γιατί δεν στο λέω ακόμα, αλλά θα πάρω λίγη από την ανάσα σου μαζί μου σε ένα μπουκάλι μαγικού φίλτρου για να ζωντανεύω αν οι σκέψεις μου πάθουν υποθερμία.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου